«Ο κόσμος πια με ένα ποτό θέλει να τα κάνει και τ” ακούσει όλα. Θέλει να διασκεδάσει όπως διασκέδαζε κάποτε σε τρία διαφορετικά μαγαζιά»
Του Πάνου Γαρουφαλιά
Ξεκίνησε πριν από 17 χρόνια και φαίνεται πως κέρδισε με την ιδιαίτερη φωνή της το κοινό της Λάρισας. Η συντοπίτισσα ερμηνεύτρια Αρετή Παπαναστασίου μιλάει στην Larissanet για την πρώτη της επαφή με το τραγούδι για την οποία δεν είχε την απαραίτητη… γονική συναίνεση.
Αναφέρεται στην σχέση της με το κοινό την ώρα που βρίσκεται στην σκηνή, ενώ σχολιάζει και τις μουσικές προτιμήσεις των Λαρισαίων, οι οποίοι μάλλον προτιμούν το ελληνικό ρεπερτόριο. Τέλος μιλάει για τα σχέδια της και όσα θέλει να πραγματοποιήσει μετά από 17 χρόνια καριέρας.
Δώδεκα χρόνια βρίσκεται στο χώρο της μουσικής. Αλήθεια πως ήταν το πρώτο ραντεβού μαζί της;
Μουσική ακούω από μωρό. Αλλά το να τραγουδήσω μπροστά σε κόσμο δεν το είχα φανταστεί ποτέ στην ζωή μου. Εντελώς τυχαία έγιναν όλα. Εκεί που δεν το περίμενα ήπια δύο ποτηράκια παραπάνω, με ανέβασαν πάνω και την επόμενη ημέρα ξεκίνησα να δουλεύω. Από τότε δουλεύω επαγγελματικά. Τόσο απλά…
Πότε συνέβη αυτό;
Το θυμάμαι χαρακτηριστικά. Έγινε στις 23 Δεκεμβρίου του 2000.
Οι γονείς το ήξεραν;
Οι γονείς μου όταν έκλεισα την πρώτη μου δουλειά δεν τους το είπα. Τούς το αποκάλυψα την ημέρα που θα ξεκινούσα. Φοβόμουνα τις αντιδράσεις τους. Τελικά ο πατέρας μου ήθελε, η μητέρα μου μάλλον δεν ήθελε. Ήταν μοιρασμένη η κατάσταση. Η μητέρα μου είχε την αντίληψη ότι δεν θα έπρεπε να το κάνω. Αντίθετα ο πατέρας μου είπε, ότι αφού μου αρέσει να ξεκινήσω.
Τι σημαίνει για εσένα η μουσική;
Σημαίνει τα πάντα. Οι γονείς μου, μου αφηγήθηκαν πως ότι είχα μάθει από μωρό πριν μάθω να μιλάω και να περπατάω να ανοίγω το ραδιόφωνο και να ψάχνω μουσική.
Πολλές φορές εσείς οι καλλιτέχνες τραγουδάτε κάποια κομμάτια που τα λέτε γιατί αρέσουν στον κόσμο. Υπάρχει η εντύπωση πως θέλετε να τραγουδάτε κάποια άλλα που σας αρέσουν περισσότερο. Εσένα τι σου αρέσει πραγματικά να τραγουδάς;
Συνήθως έτσι είναι. Δεν ακούω ελληνική μουσική, κι αν ακούω συμβαίνει σπάνια. Στο σπίτι μου θα ακούσω πιο πολύ κλασσική rock. Επί χρόνια τραγουδούσα από rock μέχρι hard rock. Και γενικά πολύ ξένο στοίχο. Τα τελευταία χρόνια τραγουδάω πολύ ελληνικό.
Tί προτιμά να ακούει ο Λαρισαίος;
Ο Λαρισαίος ακούει πιο πολύ ελληνική μουσική. Δυστυχώς νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη κλίση στο ψιλοσκυλάδικο. Γενικά στην μόδα είναι τα πανηγυροδημοτικολαϊκά. Ευτυχώς όμως υπάρχει ακόμη κοινό που θέλει να ακούει καλή μουσική, δηλαδή καλά τραγούδια.
Πως είναι η κατάσταση στο χώρο με την κρίση;
Ο κόσμος πια με ένα ποτό θέλει να τα κάνει και τ” ακούσει όλα. Θέλει να διασκεδάσει όπως διασκέδαζε κάποτε σε τρία διαφορετικά μαγαζιά.
Γίνεται;
Νομίζω ότι είναι πιο δύσκολα τα πράγματα πλέον για όλους μας. Κάθε ένας προσπαθεί από την μεριά του να κάνει ότι καλύτερο μπορεί.
Πως εισπράττεις την σχέση που αναπτύσσεις με το κόσμο ο οποίος σε ακούει να τραγουδάς;
Δεν γίνεται αν δεν έχεις επαφή με τον κόσμο. Υπάρχει αλληλεπίδραση. Προσφέρεις και παίρνεις. Ανάλογα με το τι δίνεις και το τι λαμβάνεις γίνεται όλο αυτό το παρεΐστικο και περνάμε όλοι καλά.
Μας βοηθάει όλους αυτό να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα που βιώνουμε;
Αυτό θεωρούμε διασκέδαση οι περισσότεροι. Να ξεφύγουμε. Όλοι αυτό επιδιώκουμε και εμείς από την πλευρά μας αυτό προσπαθούμε να κάνουμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Ξεκινάς κάποιες εμφανίσεις στα παράλια της Λάρισας. Τι διαφορά υπάρχει στο κοινό του καλοκαιριού;
Λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα, λίγο οι διακοπές, νομίζω ότι τα πράγματα γίνονται πιο ανάλαφρα. Φτιάχνει η διάθεση το καλοκαίρι. Όμως το χειμώνα σε μικρούς χώρους τα πράγματα είναι πιο ζεστά.
Τί δεν έχεις κάνει επαγγελματικά και θα ήθελες να το κάνεις πραγματικότητα;
Πολλά δεν έχω κάνει. Ο καθένας θέλει να εξελίσσεται. Θέλω να κάνω δικά μου πράγματα και θα κάνω δικά μου πράγματα. Είναι πλέον η ώρα…
Τα σχέδια σου ποια είναι για το επόμενο χειμώνα;
Είμαστε μια παρέα, μια οικογένεια με τον Χρήστο Παπαχρήστο και τον Μιχάλη Ζουριδάκη και παίζουμε μαζί. Φαντάζομαι ότι κάτι τέτοιο θα γίνει και φέτος.