«Oι μισοί από τους επώνυμους που μας έδωσαν συνέντευξη, ήταν λόγω της συμμετοχής του Λαζόπουλου. Βασικός στόχος μου ήταν να το δουν οι νέοι στην Ελλάδα και να καταλάβουν ότι δεν πολεμάνε μόνοι τους»
Συνέντευξη στον Μιχάλη Κοντό
Ο Σεραφείμ Ντούσιας γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας με κατεύθυνση Ψηφιακές Οπτικοασκουστικές Τέχνες από όπου και πήρε το πρώτο του πτυχίο.
Στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα όπου και συνεργάστηκε για ένα χρόνο με πολλούς καλλιτέχνες (Λαζόπουλος, Πρωτοψάλτη, Λαγούτης, Δανδουλάκη είναι μερικοί από αυτούς) και εταιρίες (HEAVEN MUSIC, STUDIO BLINK, CINEPOS και άλλες). Ταυτόχρονα δημιούργησε και τις πρώτες του μικρού μήκους ταινίες.
Πριν από λίγες μέρες μας παρουσίασε στο ΤΕΙ Λάρισας, την πιο πρόσφατη, το «Ελλάδα… είμαι σε δύσκολη θέση». Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για την οικονομικοπολιτική κατάσταση στην χώρα μας και την ψυχολογία των νέων σε όλη την Ευρώπη.
• Πως σου ήρθε η ιδέα, γιατί ξεκίνησες να κάνεις ένα ντοκιμαντέρ σαν αυτό; Τι ήθελες να πετύχεις ;
To ντοκιμαντέρ σαν είδος κινηματογράφου δεν είναι ειδικότητά μου. Όμως, ενώ ήμουν στην Αγγλία ένιωσα μια τρομερή πίεση από πρωτοσέλιδα και κανάλια. Όπως είχα αναφέρει και στον Λάκη Λαζόπουλο, γυρνούσα σπίτι και ένιωθα κενός. Ενιωθα ότι κάποιος με υποβιβάζει. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα, και αυτό που λάμβανα από τα Αγγλικά ΜΜΕ είναι ότι οι Έλληνες φταίνε για όλα. Ήθελα να αντιδράσω και σκέφτηκα ότι ο μόνος τρόπος είναι να καταγράψω μέσα από τον φακό (αφού αυτή είναι η δουλειά μου) την άποψη την δικιά μου αλλά και των υπόλοιπων νέων. Ήξερα ότι για να προβληθεί στην Ελλάδα έπρεπε να έχουμε μέσα γερά ονόματα, και αυτός ήταν ο λόγος που πλησίασα τον Λάκη Λαζόπουλο, ο οποίος πέραν του ότι μας βοήθησε αφιλοκερδώς, πρόσθεσε και ένα άλλο «βάρος» στο ντοκιμαντέρ. Οι μισοί από τους επώνυμους που μας έδωσαν συνέντευξη, ήταν λόγω της συμμετοχής του Λαζόπουλου. Βασικός στόχος μου ήταν να το δουν οι νέοι στην Ελλάδα και να καταλάβουν ότι δεν πολεμάνε μόνοι τους.
• Άρα λοιπόν, αυτό το ντοκιμαντέρ είναι το δικό σου «πλακάτ»;
Ακριβώς!
• Είσαι θυμωμένος;
Ναι είμαι, γιατί δεν μπορώ να γυρίσω στην χώρα μου. Υπάρχουν ξέρεις δύο φράσεις που λένε για αυτούς που τώρα είναι στο εξωτερικό. «Α, ο Σεραφείμ έφυγε εξωτερικό, άρα έχει την οικονομική άνεση. Τι νοιάζεται αυτός για την Ελλάδα; Αλλοίμονο σε μας». Επίσης υπάρχει και το σκεπτικό ότι όταν φεύγεις έξω, από την επόμενη μέρα θα παίρνεις 5.000 λίρες. Δεν ισχύει τίποτα από τα δυο. Όσοι τα λένε αυτά είναι άνθρωποι που δεν έχουν ζήσει έξω.
«Είχα κάνει προσπάθειες να προβάλουμε έστω το τρέιλερ όταν το παρουσιάσαμε στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας, αλλά μόλις είδανε τον Φάρατζ να λέει «έχετε μια κυβέρνηση-μαριονέτα», μας είπαν ότι θα το παίζανε μόνο αν κόβαμε αυτό το κομμάτι. Δεν το κόψαμε, και έτσι δεν το παίξανε».
• Στα δικά μας τα κανάλια έχει προβληθεί το ντοκιμαντέρ σου;
Όχι. Είχα κάνει προσπάθειες να προβάλουμε έστω το τρέιλερ όταν το παρουσιάσαμε στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας, αλλά μόλις είδανε τον Φάρατζ να λέει «έχετε μια κυβέρνηση-μαριονέτα», μας είπαν ότι θα το παίζανε μόνο αν κόβαμε αυτό το κομμάτι. Δεν το κόψαμε, και έτσι δεν το παίξανε.
• Δέχτηκαν όλοι όσοι λάβανε πρόσκλησή σου να μιλήσουν στο ντοκιμαντέρ;
Δεν θα σου πω ποιοί, αλλά υπήρξαν και κάποιοι πολιτικοί που ούτε καν μας απαντήσαν! Το να μου αρνηθούν κάποιοι θα το καταλάβαινα. Αλλά το να μην απαντάς σημαίνει ότι απαξιείς. Απαξιείς για ένα ντοκιμαντέρ που κάνουν νέοι, πράγμα που σημαίνει ότι απαξιείς για τους νέους της χώρας σου. Και όταν είσαι πολιτικός είναι πολύ σημαντικό αυτό.
• Οι δημοσιογράφοι σου απάντησαν;
Ναι. Όσους πλησιάσαμε μας απάντησαν.
• Είσαι ικανοποιημένος με αυτά που σου είπαν;
Όταν ξεκινήσαμε τις συνεντεύξεις, εμείς νομίζαμε ότι μας δέχτηκαν για να μας πουν κάτι το διαφορετικό. Όχι αυτά που ακούμε κάθε μέρα στα κανάλια. Ε, όταν πατούσαμε το «rec», ξαφνικά ακούγαμε έναν παπαγάλο.
• Μετά την ολοκλήρωσή του, υπήρξε κάποια αντίδραση από τους συμμετέχοντες;
Όταν ολοκληρώσαμε τα γυρίσματα, πριν προβληθεί οπουδήποτε, στείλαμε σε όλους όσους μίλησαν το dvd. Αμέσως σκάσανε 3-4 τηλέφωνα, με την ίδια προτροπή. «Κόψτε το». Κάτι που βέβαια δεν γινόταν, αφού πριν μας δώσουν συνέντευξη είχαν υπογράψει χαρτί, σύμφωνα με το οποίο εμείς είχαμε τα αποκλειστικά δικαιώματα των δηλώσεών τους. Γι’ αυτό και στην προβολή στο Μέγαρο Μουσικής είχαμε ελάχιστη συμμετοχή από αυτούς που πήραμε συνέντευξη. Αυτό που τους ενόχλησε περισσότερο ήταν το ότι συνυπήρχαν σε ντοκυμαντέρ με τον Φάρατζ, ο οποίος κατά τη γνώμη μου τα λέει χύμα.
• Τι ετοιμάζεις αυτή την περίοδο;
Έχω 3 προτάσεις από Ελλάδα τις οποίες συζητάμε και μία από Αγγλία. Επίσης έχω μια θέση στην εταιρία παραγωγής του σεφ Τζέϊμι Όλιβερ. Υπάρχει ένα πρότζεκτ που τρέχουμε από τον Δεκέμβριο του ’12 . Είναι ένα ντοκυμαντέρ, με τίτλο «Έντεκα», το οποίο έχει να κάνει με 11 παιδιά από 11 χώρες. Ουσιαστικά προσπαθούμε να καταγράψουμε την καθημερινότητα και την ψυχολογία παιδιών που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, την στιγμή όμως που έτοιμάζονται να δώσουν έναν από τους μεγαλύτερους αγώνες της ζωής τους. Έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που θα γίνει στο Λονδίνο, με 11 παγκοσμίως γνωστούς ποδοσφαιριστές. Έχουμε ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα από Δανία, τέλη Ιανουαρίου ερχόμαστε στην Ξάνθη, και συνεχίζουμε.
• Πότε θα γίνει αυτός ο αγώνας;
Βάσει σχεδίου, τα φετινά Χριστούγεννα.
• Σου εύχομαι λοιπόν καλή επιτυχία, καλοτάξιδο και το επόμενο πρότζεκτ, και γρήγορα και μεγαλομηκάς.
(γέλια) Ευχαριστώ πολύ.
ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET
