
«Θα έλεγα ότι το βιβλίο μου είναι μια σπουδή επάνω στη δημαγωγία και την έλλειψη ενσυναίσθησης»
Συνέντευξη στον Λάμπρο Αναγνωστόπουλο
Ο Πάνος Δημάκης σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δούλεψε για 18 μήνες ως μεταφραστής στην Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα. Έχει μεταφράσει για τις Εκδόσεις «Καζαντζάκη» τα έργα του Νίκου Καζαντζάκη «Ο καπετάν Μιχάλης» και «Ο ανήφορος», το δεύτερο μάλιστα σε πρώτη παγκόσμια μετάφραση, καθώς και αφηγήματα από τα αγγλικά και τα ιταλικά. Εμφανίζεται στην επιτυχημένη εκπομπή του Mega «The Chase» ως «το Γεράκι».
Επιπλέον, είναι δημιουργός του podcast «Χίλιες και μία λέξεις» για την ελληνική γλώσσα. Ήρθε στην πόλη της Λάρισας τις προηγούμενες μέρες για να παρουσιάσει το βιβλίο του «Το ποτάμι των χίλιων τυφλών» από τις Εκδόσεις «Διόπτρα», ενώ το βιβλίο του «Δεκαπετά κλωστές» αναμένεται στις οθόνες μας σε σκηνοθεσία Σωτήρη Τσααφούλια. «Παρακολουθώ τα γυρίσματα στα Κύθηρα αλλά και συμμετέχω με έναν μικρό αλλά πολύ ιδιαίτερο για μένα ρόλο», μας λέει. Για το γεγονός ότι οι περισσότεροι τον αναγνωρίζουν από τον ρόλο του ως «Γεράκι» στην εκπομπή τόνισε ότι «Είναι μια εκπομπή που αισθάνομαι πανευτυχής που συμμετέχω γιατί εκτός από διασκέδαση και γνώση, προσφέρει και πολλή συγκίνηση».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Μπορείτε να μας πείτε δυο λόγια για το βιβλίο «Το ποτάμι των χίλιων τυφλών» από τις Εκδόσεις «Διόπτρα»;
Βρισκόμαστε στο 1949 στο Μαίναλο. Η Μάγδα, γυναίκα του πρώην δημάρχου μιας μικρής κωμόπολης στα βουνά, πιάνει στον ιστό της ανυποψίαστες γυναίκες και με την ασύγκριτη δύναμη της πειθούς της τις πείθει να διαπράξουν αποτρόπαια εγκλήματα. Στη συνέχεια, μια ολόκληρη μικρή κοινωνία χωρίζεται στα δύο και οι αντίπαλοι πολεμάνε με λύσσα. Θα έλεγα ότι το βιβλίο μου είναι μια σπουδή επάνω στη δημαγωγία και την έλλειψη ενσυναίσθησης.
Πως εμπνευστήκατε τη συγκεκριμένη ιστορία;
Ήθελα να γράψω μια ιστορία που να αφηγείται για μια μικρή πολιτεία που «αυτοαναφλέγεται» και αφήνεται στα επιδέξια χέρια και πανούργα μυαλά των αρχών του τόπου. Έχοντας μεγαλώσει στην Αρκαδία, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το μαγευτικό, βουκολικό τοπίο της πατρίδας μου για να λειτουργήσει ως αντίθεση στο χάος που επικρατεί στην οργανωμένη κοινωνία. Έβαλα σασπένς και φόνους, μα ο πρωταρχικός σκοπός ήταν να κάνω ένα σχόλιο επάνω στη φιλαρχία και τη ροπή προς το μίσος.
Ας περάσουμε στο προηγούμενο βιβλίο. «Δεκαεπτά κλωστές». Τι να περιμένουμε στις οθόνες σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια;
Αυτή τη στιγμή με βρίσκετε στα Κύθηρα για δεύτερη φορά σε λίγες εβδομάδες, μιας και παρακολουθώ τα γυρίσματα αλλά και συμμετέχω με έναν μικρό αλλά πολύ ιδιαίτερο για μένα ρόλο. Είναι μια σειρά που θα παιχτεί στο Cosmote TV το φθινόπωρο, σε σενάριο της Μιρέλλας Παπαοικονόμου και θα έχει 6 επεισόδια. Η δουλειά που γίνεται από όλους είναι φανταστική και συνεχώς χαμογελάω με την καλή μου τύχη να συναντήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους.
Μιας και αναφερθήκαμε στην τηλεόραση, πείτε μας δυο λόγια για το «Γεράκι».
Το «Γεράκι» είναι και δεν είναι το alter ego μου, με την έννοια ότι δεν είναι ρόλος αλλά εγώ ο ίδιος. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι έτσι είμαι και στην πραγματικότητα, απλώς πολύ περισσότερο τρολ. Είναι μια εκπομπή που αισθάνομαι πανευτυχής που συμμετέχω γιατί εκτός από διασκέδαση και γνώση, προσφέρει και πολλή συγκίνηση.