«Στην Ελλάδα, συγκριτικά με το σύνολο της λογοτεχνίας, η λογοτεχνία του φανταστικού είναι ελάχιστα διαδεδομένη. Αν και παγκοσμίως «πουλάει», δεν συμβαίνει το ίδιο και εντός των συνόρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, αρκετοί δημιουργοί να αποφεύγουν την ενασχόληση με το συγκεκριμένο είδος»
Συνέντευξη στον Λάμπρο Αναγνωστόπουλο
Ο Άρης Γκρίμπας γεννήθηκε στη Λάρισα και πλέον είναι μόνιμος κάτοικος Ολλανδίας. Αγάπησε από νεαρή ηλικία τον κόσμο του φανταστικού, καθώς και τις πολεμικές τέχνες. Έχει διδάξει σε διάφορα τμήματα σχολών πολεμικών τεχνών, ενώ έχει λάβει και μέρος σε αγώνες σε Ελλάδα και εξωτερικό και πλέον ασχολείται αποκλειστικά με τη συγγραφή, προσπαθώντας να βάλει στο χαρτί την ιστορία επικής φαντασίας, που εδώ και είκοσι χρόνια έπλαθε, αλλά μοιραζόταν μονάχα με φίλους ή συγγενείς.
«Το πέπλο της σκιάς» από τις Εκδόσεις «Βάρδος» αποτελεί το τελευταίο βιβλίο του. Στη Λάρισα, η παρουσίαση του βιβλίου του ήταν προγραμματισμένη για την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά αναβλήθηκε όπως ήταν λογικό, λόγω των πλημμυρών και της δύσκολης κατάστασης στην πόλη. Πραγματοποιήθηκε χθες, Πέμπτη, 14 Σεπτεμβρίου στις 19.30 στο Κλίμαξ, σε συνεργασία με το Βιβλιοπωλείο «Καλτσάς» και με ομιλητή τον Ζήση Αποστολίδη, δάσκαλο Μουσικής – Συγγραφέα. Με αφορμή την παρουσίαση, συνομιλήσαμε με τον Άρη Γκρίμπα, για το βιβλίο του, τη συγγραφή, αλλά και για τη μυθοπλασία του φανταστικού γενικότερα.
Αναλυτικά η συνέντευξη έχει ως εξής:
Κύριε Γκρίμπα θέλετε να μας συστήσετε το βιβλίο σας;
Το βιβλίο ονομάζεται «Ιστορίες από την Άρας Άουμαρ: Το πέπλο της Σκιάς» και ανήκει στην λογοτεχνία υψηλής ή επικής φαντασίας. Το είδος αυτό χαρακτηρίζεται από εκτενή έργα στα οποία συνήθως διακυβεύεται κάτι μεγαλειώδες. Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα και επιπλέον, αποτελεί το πρώτο μέρος μιας σειράς. Παρόλα αυτά το ίδιο το έργο είναι αυτοτελές (έχει δηλαδή αρχή, μέση και τέλος) και ευελπιστώ να δημιουργεί στον αναγνώστη την προσδοκία για το επόμενο μέρος. Η ανάγνωση θα μας ταξιδέψει σε διάφορα σημεία της ηπείρου Άρας Άουμαρ, από τα μάτια ποικίλων χαρακτήρων. Ο καθένας από αυτούς θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε τα γεγονότα μέσα από το δικό του πρίσμα, ώστε στο τέλος, ο αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
Τι σημαίνει για εσάς η συγγραφή;
Αυτή είναι μια πολύ ρομαντική ερώτηση, στην οποία όμως δεν θα δώσω αντίστοιχη απάντηση. Η έννοια της συγγραφής για μένα έχει αλλάξει πολλές φορές κατά το παρελθόν. Όταν ήμουν μικρότερος αποτελούσε ένα πάθος, που οι πυρετώδεις ρυθμοί της ζωής, η πολύωρη εργασία και η αβεβαιότητα για το μέλλον δε μου επέτρεπαν να καταπιαστώ όσο και όπως θα ήθελα. Για χρόνια, λοιπόν, ήταν μια διαδικασία τριβής, από την οποία κρατούσα τα μικρά βήματα προόδου. Πλέον, όμως, τα τελευταία χρόνια έχω την τύχη να ασχολούμαι αποκλειστικά με αυτή. Αντιμετωπίζω, λοιπόν, την συγγραφή με σοβαρότητα, αφιερώνοντας χρόνο, αφοσίωση και ενθουσιασμό. Οπότε, εν ολίγοις, η συγγραφή αποτελεί την εργασία μου, όντας παράλληλα μια ασχολία που αγαπώ.
Η μυθοπλασία του φανταστικού είναι αδιαμφισβήτητα μια περίπλοκη διαδικασία. Πόσο χωράει στην εποχή μας και πόσο απαραίτητη είναι;
Θα πρέπει δυστυχώς να διαφωνήσω με το πρώτο σκέλος της ερώτησης. Δεν πιστεύω πως η μυθοπλασία είναι μια περίπλοκη διαδικασία. Πάρτε για παράδειγμα ένα παιδί που παίζει με τις μπογιές του. Αν το ρωτήσουμε τι είναι αυτό που ζωγραφίζει, θα έχει μυριάδες πράματα να μας απαντήσει. Μεγαλώνοντας, όμως, μπαίνουμε σε καλούπια. Ίσως σε αυτά τα καλούπια να οφείλεται το γεγονός, που μας δημιουργεί την αίσθηση ότι η μυθοπλασία είναι κάτι πολύπλοκο. Λοιπόν, όσον αφορά τον συγκεκριμένο τομέα, νιώθω πως δεν έχω ακόμη μεγαλώσει. Φυσικά, το να βάζεις στην μυθοπλασία λεπτομέρεια και ρεαλισμό, ίσως όντως να κρύβει ένα βαθμό περιπλοκότητας. Αυτό όμως, αφορά μόνο την συγκεκριμένη διαδικασία (συγγραφή λογοτεχνίας του φανταστικού) και όχι την έννοια της μυθοπλασίας γενικότερα. Πιστεύω, λοιπόν, πως όχι μόνο χωράει η φαντασία στην ζωή μας, αλλά και επιβάλλεται να την χρησιμοποιούμε. Η φαντασία μπορεί να μας δώσει λύσεις σε διαφόρων λογής ζητήματα, από απλά προβλήματα της καθημερινότητας, έως και σύνθετα επιστημονικά θέματα. Αν επικεντρώσουμε όμως στο κατά πόσο χωρά το συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας στην καθημερινότητά μας, αυτό τότε είναι σίγουρα ζήτημα προσωπικού γούστου και επιλογών.
Από το όσο έχετε ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με την ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού, ποια είναι η άποψη σας για την πορεία και την εξέλιξη της;
Στην Ελλάδα, συγκριτικά με το σύνολο της λογοτεχνίας, η λογοτεχνία του φανταστικού είναι ελάχιστα διαδεδομένη. Αν και παγκοσμίως «πουλάει», δεν συμβαίνει το ίδιο και εντός των συνόρων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, αρκετοί δημιουργοί να αποφεύγουν την ενασχόληση με το συγκεκριμένο είδος. Επιπλέον, ένα μεγάλο τμήμα του αναγνωστικού κοινού απαρτίζεται από τους ίδιους τους συγγραφείς. Συνήθως γράφεις γι’ αυτά που θέλεις να διαβάσεις και ως τώρα δεν έχεις καταφέρει να βρεις. Άρα γράφεις με πάθος και μεράκι. Το γεγονός αυτό μπορεί να συμβάλλει σε μια άκρως θετική εξέλιξη για το είδος. Πλέον τα άγουρα βήματα που έχουν ξεκινήσει στην χώρα πριν από χρόνια, έχουν αρχίσει να ωριμάζουν, συμβάλλοντας στην άνοδο του επιπέδου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι υπάρχουν εκδοτικοί οίκοι, όπως ο «Βάρδος», που ασχολούνται αποκλειστικά με την έκδοση βιβλίων φαντασίας Ελλήνων συγγραφέων.